Στα τεκμήρια της ενότητας Κοινωνικές & εκπαιδευτικές εκδηλώσεις, Ετήσια & μηνιαία προγράμματα εκδηλώσεων που ακολουθούν, ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να δει και να διαβάσει σχετικά με τον προγραμματισμό τους, από τους κατά καιρούς εκλεγμένους εφόρους της λέσχης. Η παρουσίαση γίνεται χρονολογικά, από το παλιότερο δημοσίευμα προς το νεότερο, καλύπτοντας με λίγα κενά μια περίοδο 15 ετών (1983-1998).
Η οργάνωση των εκδηλώσεων ήταν και παραμένει θεμελιακό στοιχείο της ΛΕΜΟΤ, ήδη από την ίδρυσή της το 1979, αλλά και ως καταστατικός στόχος: «για τη σύσφιξη των σχέσεων των μελών» και για: «την προαγωγή του σκοπού της» που δεν ήταν άλλος από: «βελτίωση της θέσης των μοτοσυκλετιστών στην Ελλάδα». Στο κείμενο που ακολουθεί, θα δούμε τον τρόπο που γινόταν αυτή η οργάνωση και πως διαχέονταν η πληροφορία στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο.
Στις εξαγγελίες του ετήσιου προγράμματος περιλαμβάνονταν πάρα πολλές εκδηλώσεις εντός κι εκτός της λέσχης. Άλλες ήταν αυτές που υλοποιούσαν τα μέλη αυτοβούλως, αλλά με προγραμματισμό (π.χ. προβολή διαφανειών), και άλλες ήταν οι μόνιμες και διαχρονικές, αυτές που πάντα προ(σ)καλούσαν σε μεγάλη συμμετοχή μελών και φίλων, όπως η Χριστουγεννιάτικη γιορτή ή ο χορός, η κοπή της πίτας, το αποκριάτικο πάρτι, οι ανά μήνα εκδρομές, οι Πανελλήνιες Συγκεντρώσεις Μοτοσυκλετιστών κι αργότερα οι αντίστοιχες συναντήσεις Enduro ή οι Χειμωνιάτικες. Για όλα αυτά, ήταν αναγκαίο να καθοριστούν οι ημερομηνίες που θα γίνουν και κατόπιν να πραγματοποιηθεί διάχυση της πληροφορίας, η επικοινωνία της εκτός λέσχης. Μόνο έτσι ήταν εφικτό τα μέλη ή οι φίλοι της ΛΕΜΟΤ να γνωρίζουν τις εκδηλώσεις αρκετά νωρίτερα από την πραγματοποίησή τους. Σύμφωνα με τα προγράμματα που παρατίθενται αυτό το χρονικό περιθώριο ήταν από μήνας μέχρι κι ένας χρόνος νωρίτερα.
Το πρόγραμμα συντάσσονταν στο γραφείο του Δ.Σ. Εκεί μαζεύονταν τα μέλη του και όσοι είχαν γραπτές προτάσεις προς υλοποίηση. Με βάση αυτές ξεκινούσαν οι πολύωρες, πράγματι επικές συζητήσεις, οι διαφωνίες και οι συμφωνίες για το τι θα μπορούσε να κάνει συλλογικά η λέσχη, τι θα οργάνωναν οι ίδιοι, ποια θα ήταν η δομή της δράσης, με ποιους θα συνεργάζονταν, πόσο χρόνο θα διέθεταν για την υλοποίηση των ιδεών τους ή για συνδρομή στην υλοποίηση ιδεών άλλων μελών. Στη διάρκεια της συνάντησης ο ή η Γ. Γραμματέας κρατούσε σημειώσεις τις οποίες… εν ευθέτω χρόνο έγραφε στα πρακτικά.
Αφού κατέληγαν σε συμφωνία για το τι, ποιος και πως θα οργανωθούν και υλοποιηθούν οι εκδηλώσεις συντάσσονταν το Δελτίο Τύπου και αποστέλλονταν κάποιες φορές σε εφημερίδες και συστηματικά στον μοτοσυκλετιστικό τύπο, δηλαδή στα περιοδικά Motosport του Δημήτρη Παπανδρέου και τη Μοτοτεχνική επιθεώρηση του Διονύση Χοϊδά έως το καλοκαίρι του 1983. Τότε προστέθηκαν το ελληνικό Motorrad του Αντώνη Σαμούχου και η ΡΟΔΑ της ΛΕΜΟΤ που ασφαλώς δεν περίμενε Δελτία Τύπου για να δημοσιεύσει τις εκδηλώσεις.
Το Μάιο του 1984 εκδόθηκαν τα ΜΟΤΟ ΝΕΑ του Χρήστου Χατζάρα και λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1985, το ΜΟΤΟ του ιδίου. Ακολούθησαν τον Οκτώβριο του 1988 οι 2 Τροχοί των Τεχνικών εκδόσεων του Κ. Καββαθά, το 1990 οι ΜΟΤΟ ΤΡΟΧΟΙ του Χρόνη Τσάλτα, το 1994 to Motopress του Τζαννή Χαλκούση, το 1995 το RIDER της MOTOTECH S.A. που έβγαζε το ΜΟΤΟ και βέβαια το 1997 το 0300 των Θανάση Χούντρα και Στέφανου Κόκκαλη. Όλα τα παραπάνω περιοδικά λάμβαναν σε τακτά χρονικά διαστήματα Δελτία Τύπου για τις εκδηλώσεις της ΛΕΜΟΤ. Αν έφταναν στη γραμματεία το σωστό χρόνο, δηλαδή πριν ‘’κλείσει’’ η ύλη του τεύχους και υπήρχε χώρος, τότε δημοσιεύονταν, αλλιώς έμεναν στα αζήτητα.
Σοβαρό θέμα που χρειαζόταν ιδιαίτερη αντιμετώπιση ήταν οι αφίσες. Αν η εκδήλωση είχε, έπρεπε να γίνει αφισοκόλληση στα καταστήματα με αξεσουάρ, τουλάχιστον στη Μιχαλακοπούλου, το κέντρο της μοτοσυκλέτας έως το 1990. Αφίσες συνήθως είχαν οι αγώνες και όλες οι μαζικές εκδηλώσεις φυσικά και οι Πανελλήνιες, Enduro και οι Χειμωνιάτικες. Γύρω στο 1989-’90 άρχισαν να στέλνουν στη ΛΕΜΟΤ αφίσες των δικών τους εκδηλώσεων πολλές λέσχες, όπως η ΛΕΜΜ Μεγάρων, ο ΜΟΘ Θεσσαλονίκης ή ο ΜΟΓ Γρεβενών, κυρίως για τα διάσημα enduro τους. Αν σκεφθούμε ότι άλλες πέντε-έξι λέσχες με τις δικές τους εκδηλώσεις συστεγάζονταν στη ΛΕΜΟΤ, τότε έχετε μια αμυδρή ιδέα για το πόσες φορές το μήνα έπρεπε να βρεθεί χρόνος για αφισοκόλληση, ασφαλώς…πριν γίνει η εκδήλωση, δηλαδή «τώρα».
Θυμάμαι κάποια εποχή που υπήρχαν τόσες πολλές εκδηλώσεις και αγώνες από κάθε σημείο της επικράτειας που η αφισοκόλληση είχε γίνει συστηματική, τόσο, που είχαμε λίστα με τα καταστήματα[1], κι ο καθένας αναλάμβανε μια περιοχή, τώρα… πως φεύγαμε από τη δουλειά για να κολλήσουμε αφίσες και τι λέγαμε στον εργοδότη, είναι άλλη ιστορία. Πάντως η αφισοκόλληση γινόταν και μακροπρόθεσμα χρησίμευσε, γιατί οι καταστηματάρχες έβλεπαν πόσο συστηματικά δούλευε η ΛΕΜΟΤ κι έτσι, όταν ερχόταν η στιγμή να ζητήσουμε δώρα για τις κληρώσεις που κάναμε δεν έλεγαν όχι.
Κάπως έτσι, με πολύ τρέξιμο και διάθεση χρόνου από τα μέλη γίνονταν γνωστές και σωστές οι εκδηλώσεις της ΛΕΜΟΤ.
Άγγελος Σινάνης
[1] Βλ. το τεκμήριο: Λίστα καταστημάτων για αφίσες & δώρα (1987-΄92) Α4 σελ 3 συλλογή ΑΣ
