Στα τεκμήρια της ενότητας Εκδρομικές εκδηλώσεις, Ετήσια & μηνιαία προγράμματα εκδρομών που ακολουθούν, ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να δει και να διαβάσει τον προγραμματισμό της ΛΕΜΟΤ για τις εκδρομές μελών και φίλων της. Η παρουσίαση γίνεται χρονολογικά, από το παλιότερο δημοσίευμα προς το νεότερο, καλύπτοντας με λίγα κενά μια περίοδο 14ων ετών (1986-2000).
Οι οργανωμένες εκδρομές ήταν και παραμένουν θεμελιακό στοιχείο της ΛΕΜΟΤ, ήδη από την ίδρυσή της το 1979, και ως καταστατικός στόχος: «για τη σύσφιξη των σχέσεων των μελών». Πάντα ήταν ομαδικές και στην πλειοψηφία τους είχαν πολλές συμμετοχές, ειδικά σε αγαπητούς προορισμούς, όπως η Μονεμβασιά, η Πελοπόννησος γενικά, το δίδυμο Ελάτη-Περτούλι αλλά και περισσότερο απομακρυσμένοι από την Αθήνα, όπως τα Τζουμέρκα με τα κεφαλοχώρια Άγναντα και Πράμαντα ή το Ζαγόρι με την Αρίστη, το Πάπιγκο και τη χαράδρα του Βίκου.
Στις εκδρομικές εκδηλώσεις δεν έλειπαν οι περιπτώσεις με λίγες έως πολύ λίγες συμμετοχές, αυτό όμως ποτέ δεν σήμαινε κάτι ιδιαίτερο ώστε να ελαττωθεί ο αριθμός τους. Αν μελετήσουμε τον ετήσιο προγραμματισμό θα διαπιστώσουμε ότι συνηθέστατα περιλάμβανε 12 εκδρομικά, δηλαδή ένα το μήνα, για πολλά χρόνια, ανεξαρτήτως συμμετοχών.
Τα πρώτα 10-15 χρόνια οι διανυκτερεύσεις γινόταν σε μέρη κατάλληλα για ελεύθερο κάμπινγκ. Όχι τυχαία, ούτε αν βρούμε να ‘’στήσουμε’’ τις σκηνές· πήγαινε ο έφορος τουρισμού, έβλεπε το μέρος, το πρότεινε στο ΔΣ και κατά πλειοψηφία συνήθως συμφωνούσαν. Αν δεν επιτρεπόταν το ελεύθερο κάμπινγκ υπήρχε το οργανωμένο, με τις ανάλογες ευκολίες που ειλικρινά, δεν ενδιέφεραν πολύ. Μόνο η εκδήλωση για την πρωτοχρονιάτικη πίτα γινόταν σε ξενοδοχείο. Αργότερα, πάντως μετά το 1994-‘95 συστηματικά, καθιερώθηκαν και πλειοψηφούσαν οι διανυκτερεύσεις σε ενοικιαζόμενα δωμάτια ή ξενοδοχεία.
Κάτι που δεν πρέπει να περνά απαρατήρητο, γιατί δείχνει τη νοοτροπία της ΛΕΜΟΤ σχετικά με τη διάχυση της ταξιδιωτικής τέχνης, είναι ότι οι εκδρομές της δεν ήταν ‘’κλειστές’’, δηλαδή μόνο για μέλη. Άλλωστε αυτή την πτυχή αναδεικνύουν οι αποδελτιώσεις της ενότητας, καθώς πρόκειται για Δελτία Τύπου που στάλθηκαν στον μοτοσυκλετιστικό τύπο ακριβώς με αυτό το στόχο, να προσελκύσουν μοτοσυκλετιστές με παρόμοια ταξιδιωτικά ενδιαφέροντα.
Έτσι ξεκίνησαν λοιπόν οι εκδρομές και τα ταξίδια της λέσχης και με αυτό το σκεπτικό παραμένουν. Ανοιχτές εκδηλώσεις για όλους τους μοτοσυκλετιστές που έλκονταν από τον πολιτισμό και την κουλτούρα του ομαδικού-συλλογικού ταξιδιού. Γιατί περί πολιτισμού πρόκειται όταν αντικρύζεις να ταξιδεύουν το ίδιο πειθαρχημένα άνθρωποι με διαφορετικές πνευματικές, οδηγικές και οικονομικές αφετηρίες και άρα έμφυτο, ή έστω ευνόητο το σεβασμό στη διαφορετικότητα και την ισότητα.
Ακριβώς έτσι το εκλαμβάνουν και οι θεατές που δεν είναι μοτοσυκλετιστές. Ίσως γι’ αυτό το λόγο σε κάθε ταξίδι, μας υποδέχονται ως παλιούς φίλους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν οργανώνεσαι και συμπράττεις σε μια λέσχη η οποία προ(σ)καλεί και διδάσκει. Ταυτόχρονα…
Άγγελος Σινάνης