Στα τεκμήρια της ενότητας Αγωνιστικές εκδηλώσεις, Enduro κανονισμοί (1982-1983) που ακολουθούν, ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να δει και να διαβάσει τους κανονισμούς που έθεταν οι οργανωτές enduro και ήταν υποχρεωμένοι να τηρούν οι αναβάτες που ήθελαν να συμμετέχουν στους αγώνες της εποχής.

Πρόκειται για τρείς πολυσέλιδους κανονισμούς οι οποίοι καλύπτουν χρονολογικά μόλις 2 χρόνια, το 1982-1983, ασφαλώς όμως χρησίμευσαν για πολλά περισσότερα καθώς έθεταν και τις γενικότερες προδιαγραφές, τους απαράβατους όρους για να χαρακτηριστεί κάποιος χωμάτινος αγώνας ως enduro. Μην ξεχνάμε ότι το άθλημα στην Ελλάδα ήταν ακόμα στα σπάργανα. Όλοι οι οργανωτές της εποχής ‘’ψαχνόντουσαν’’ για το σωστό ή το δίκαιο σχετικά με τους χρόνους, την ποινή για προπορεία, για την καθυστέρηση στην άφιξη στο ΣΕΧ ή λεπτομέρειες για τον πολύπαθο τεχνικό έλεγχο της μοτοσυκλέτας κ.λπ παρόμοια. Οι κανονισμοί λοιπόν αποτέλεσαν σημαντικά εργαλεία ώστε να αποφεύγονται παρανοήσεις ή και ηθελημένα ατοπήματα με τη δικαιολογία της άγνοιας.

Οι εμπνευστές των κανονισμών, για να είναι βέβαιοι για τα γραφόμενα σε αυτούς, ή τις μεταβολές-προσαρμογές που ήθελαν να κάνουν, ταξίδεψαν και είδαν αγώνες Six Days στο Bergamo της Ιταλίας και αλλού. Τότε … «είχαμε στείλει την ομάδα Χαρλάφτη – Ζαφειρίου και άλλα παιδιά για να φέρουν τους κανονισμούς που ίσχυαν. Μόλις τους έφεραν, θυμάμαι το Γιώργο τον Αλεξίου, καθόταν δύο μερόνυχτα να μεταφράζει, ώστε να γίνουν οι πρώτοι κανονισμοί»[1].

Επιπλέον… «το enduro δεν είναι ταχύτητα». Ακόμα θυμάμαι τις παρατηρήσεις του Δελαπόρτα, του Τάκη Γκρέτση ή και του Σιούλη στη διάρκεια της ενημέρωσης των αναβατών, σχετικά με την ταχύτητα. Έλεγαν στους αγωνιζόμενους να μην βιάζονται, να μην τρέχουν: «το enduro δεν είναι ταχύτητα αλλά θέλει σκέψη, θέλει μυαλό για να μην χάσεις τη διαδρομή στο δάσος ή τα σήματα» (και μετά φωνάζεις στον οργανωτή ότι δεν είχε).

Άγγελος Σινάνης

[1] Πληροφορητής ο Θοδωρής Δελαπόρτας σε τηλεφωνική συνεργασία (7/3/2024).